ღირს თუ არა მოგზაურობა უკრაინაში? – ნამდვილად ღირს! კიევს იქეთ არის თუ არა რამე სანახავი? – არის და ძალიან ბევრი! დასავლეთ უკრაინა განსაკუთრებით მდიდარია ღირსშესანიშნაობებით. უკრაინული სამზარეულო გემრილია და მრავალფეროვანი, ხალხი კეთილმოსურნე, ფასები 2015 წლის მდგომარეობით ძალიან მიმზიდველი, უსაფრთხო (ახლა მაინცდამაინც დონეცკის და ლუგანსკის რეგიონებში და ანექსირებულ ყირიმში ნუ წახვალთ). სასტუმროები კიევში და ოდესაში არ…
Detailsდადგა პირველი საათის ჯგუფიც შეიკრიბა და ჩვენი გიდიც ადგილზე იყო თავისი ფოლკსვაგენის მინივენით. ექსკურსია ხოტინის გარდა რამდენიმე სხვა ნაკლებად ღირსშესანიშნავ ადგილსაც მოიცავდა. გიდი ოლექსანდრი დაწვრილებით და კარგად ყვებოდა ყველაფერზე, კამიანეცის ისტორიაც მოყვა, საინტერესო ადგილებიც გვანახა. წინასწარ ვიტყვი, რომ ნამდვილად ძალიან კარგი ექსკურსია ჩაგვიტარა. სამწუხაროდ მისი სავიზიტო ბარათი დავკარგე. პირველი გაჩერება მდინარე სმოტრიჩის ხიდზე იყო. ეს…
Detailsჩერნივციდან კამიანეც-პოდოლსკიმდე სულ 3 საათი უნდა ავტობუსით მგზავრობას. მდინარე დნესტრი ყოფს დღეს ბუკოვინას და პოდოლს, ადრე კი ყოფდა რუსეთის იმპერიას და ავსტრო-უნგრეთს. მიუხედავად იმისა, რომ 1945 წლიდან ეს ორი რეგიონი ერთი ქვეყნის შემადგენლობაში იყო, სხვაობა ძალიან დიდია. პრინციპში კამიანეც-პოდოლსკი ძალიან სიმპატიური ქალაქია დიდი ტურისტული პოტენციალით, რეალურად კი ძველ ქალაქს არა უშავს კიდევ, დანარჩენი კი საბჭოთა…
Detailsმზის ჩასვლა ჩერნივციში ძალიან ცივი გაზაფხულის დღის ბოლოს. როგორც ვთქვი, პირველ დღეს საშინლად არ გამიმართლა ამინდში. 3 აპრილს თოვლი და ქარბუქი იყო. გაყინული მივდიოდი ვეძებდი რამე თბილ ადგილს. სამწუხაროდ ლვოვისგან განსხვავებით ჩერნივცი არ გამოირჩევა მუზეუმების სიუხვით. თეატრს სწრაფად ჩავუარე. ქალაქის მერია და ზეციური ასეულის მემორიალი ცენტრალურ მოედანზე. ეს ვარდისფერი ბუკოვინის საკათედრო ტაძარია. რატომაა ვარდისფერი ვერ…
Detailsჩერნივცი ავსტრიელების ბატონობის პერიოდში აშენებული ქალაქია. იგი არაა დიდი, მაგრამ ძალიან ლამაზია. მას პატარა ვენასაც ეძახდნენ მეტსახელად. მე აქ ორი დღე გავატარე, აქედან პირველი დღე ისეთი იყო, ტურისტი კი არა ძაღლი არ გაიგდებოდა გარეთ, თუმცა მეორე დღეს გამიმართლა ამინდში. ზედა ფოტოზეა ე.წ. გემი სახლი. ცენტრალურ ქუჩას პირდაპირ მთავარი ქუჩა ჰქვია. ქალაქი ლვოვივით მოვლილი არაა, თუმცა…
Detailsჩერნივცი შედარებით პატარა, მაგრამ ძალიან ლამაზი ქალაქია დასავლეთ უკრაინაში. იგი ისტორიული რეგიონის ბუკოვინას დედაქალაქია. ბუკოვინა ავსტრო-უნგრეთის იმპერიის ნაწილი იყო, სწორედ ავსტრიელების პერიოდში აშენდა ეს ქალაქი XVIII საუკუნეში. პირველი მსოფლიო ომის შემდეგ ბუკოვინას რუმინეთი დაეპატრონა, ხოლო მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ საბჭოთა კავშირი. ავსტრიული კვალი ამ ქალაქს ნათლად ეტყობა დღესაც. სანამ ქალაქის შესახებ მოვყვები, უნდა მოვყვე მის…
Detailsმესამე და უკანასკნელი სასახლე რაც ვნახეთ ზოლოჩივის ციხე იყო. პიდჰირცისგან განსხვავებით მას მეტად გაუმართლა და იუშჩენკოს პრეზიდენტობის დროს რესტავრაცია ჩაუტარდა. ციხესიმაგრე XVII საუკუნის პირველი ნახევრისაა, მან ბევრი მფლობელი შეიცვალა, აქ რაღაც პერიოდში ციხეც იყო და სასწავლო დაწესებულებაც. სასახლე ორი შენობისგან შედგება – დიდი საცხოვრებელი სასახლე და ჩინური სასახლე. ჩინური, ვარდისფერი მცირე სასახლე XVIII საუკუნისაა, და თავდაპირველად…
Detailsოლესკოს ციხის შემდეგ წავედით პიდჰირცის ციხის სანახავად. სიმართლე გითხრად და ასეთი სევდიანი დიდი ხანია არაფერი მინახავს. XVII საუკუნის რენესანსის დროინდელი სასახლე შავ დღეშია, ფაქტიურად მიტოვებული. საბჭოთა დროს აქ ტუბერკულოზის დისპანსერი იყო…ხანდახაბნ ფილმებშიც გამოიყენებოდა, სწორეთ ეს სასახლე იყო სამ მუშკეტერში ლუვრის როლში… დღეს კი ასეთ შავ დღეშია… სასახლის წინ ამაღლების ეკლესიაა, რომელიც ასევე დაკეტილი დაგვხვდა.. მოკლედ ასეთი…
Detailsმეგობრების რჩევით ლვოვში ერთი დღე დავუთმე “ოქროს ნალზე” ექსკურსიას. “ლვოვის ოქროს ნალი” ეს არის სამი ციხესიმაგრე ლვოვის გარშემო. მეგობრის რჩევით შევუერთდი კუმპელ-ტურის ექსკურსიას და ძალიან კმაყოფილი დავრჩი მომსახურებით. გიდი ძალიან კარგი იყო. კუმპელ ტურის ოფისის მისამართია ბაზრის მოედანი 16, მეორე სართული. გოგოებმა ციხეების აღწერა ინგლისურადაც ამომიბეჭდეს, რადგან უკრაინელი არა ვარ, თუმცა არ გამჭირვებია, ყველაფერი გავიგე.…
Detailsლვოვში უკანასკნელ დღეს კიდევ ერთი ადგილი ვნახე, რომლის გამოტოვება არავითარ შემთხვევაში არ შეიძლებოდა – წმინდა ოჯახის ეკლესია. ეს ეკლესია არ არის მოქმედი, დიდი ხანია მუზეუმადაა გადაკეთებული, თუმცა მისი მუშაობის გრაფიკი ვერა და ვერ გამოვიცანი, ბოლოს კი გამიმართლა, ჩავუარე, ღია დამხვდა, ვიყიდე ბილეთი, შევედი და გავოგნდი…
