ხალხური არქიტექტურის და ყოფის ეროვნული მუზეუმი

Національний музей народної архітектури та побуту України

კიევის სამხრეთ გარეუბანში არის ალბათ ყველაზე საინტერესო ადგილი ქალაქში – ეთნოგრაფიული მუზეუმი. ჩვენს მუზეუმზე გაცილებით უფრო დიდი ტერიტორია უკავია და აქ არა სათითაოდ, არამედ ჯგუფებადაა სახლები, თითქოს პატარა სოფლებია გადმოტანილი უკრაინის სხვადასხვა კუთხეებიდან. მუზეუმი პიროგოვის სახელობისაა. ვინ იყო პიროგოვი მაინც ვერ გავარკვიე. აქ მისვლა ტაქსით ჯობია, რადგან ვერავითარი საზოგადოებრივი ტრანსპორტის კვალი ვერ აღმოვაჩინე. თუმცა ტაქსის გამოძახებისას დარწმუნდით, რომ ტაქსისტი კიეველია, თორემ ახლა ბევრი დევნილია დონეცკიდან და იმათ კიევი ცუდად იციან, ამ მუზეუმის შესახებ შეიძლება არც კი იცოდნენ. სახლების გარდა აქ გადმოტანილია წისქვილებიც და ეკლესიებიც. ეს ეკლესიები მთლიანად ხისგანაა და როგორც წესი სამ გუმბათიანია.

ამ წისქვილებს რომ შევხედე ვიფიქრე, რომ დონ კიხოტი აქ არ მოიწყენდა.

XVII საუკუნის ხის ეკლესია კიევის რეგიონიდან. შთამბეჭდავია არა? გავაგრძელე სეირნობა. ხან იმიერკარპატებში მოვხვდი, ხან გუცულებთან, ბოლოს კი პოლტავაში…

ეკლესიის სამრეკლო და ჭა.

დონ კიხოტი აქ რას გაიჯეჯილებდა 🙂

სადღაც შორს ეს კარპატული ეკლესია ჩანდა ხეებში.

ტერნოპოლამდეც მივედი, ეს უკვე გალიჩინაა.

ეს ეკლესიაც XVII საუკუნისაა, ოღონდ ტერნოპოლიდან. ამჯერად ერთგუმბათიანი.

ტერნოპოლის რეგიონის სახლი და ეკლესია.

კარპატებს მიღმა ავღმოვჩნდი და ასეთი სოფელი დამხვდა. სახლებში მუზეუყმის თანამშრომლებიც იყვნენ. ერთს ძალიან ესიამოვნა რომ ქართველი ვარ (სხვებს არც უკითხავთ) და დაწვრილებით ამიხსნა ყველაფერი. არა მგონია რომელიმე ქვეყანაში ასე ვუყვარდეთ როგორც უკრაინაში…

კარპატული სახლი შიგნიდან ასე გამოიყურება.

მეორე ფოტოზე ეს ლურჯი კანტებით ღუმელია.

ესეც ეკლესია უკვე ახლოდან. ეს სახლუკა არ მოგწონთ რა საყვარლობაა?

კიდევ ერთი სახლის ინტერიერი.

შთამბეჭდავი ეკლესიაა…

იმიერკარპატები დავტობე და გუცულებისკენ წავედი. აი ასე გამოიყურება აღმართიდან კარპატული სოფელი… სხვათაშორის ეკლესიაზე ძალიან საინტერესო და უცნაური ფორმის ჯვარია…