ჩემი და ფოტომანიაკების გასეირნება, რაზეც წინა პოსტში დავწერე, უკვე ქალაქის ცენტრში გაგრძელდა. ჯერ დიდხანს ტროლეიბუსით ვიმგზავრეთ, შემდეგ მეტროთი, და კიევის ძველ კარიბჭესთან – ოქროს კარიბჭესთან ამოვყავით თავი. კიევის შუასაუკუნეების შესასვლელი რეკონსტრუქციის შემდეგ ასეთია, რეალურად როგორი იყო არ ვიცი. თუმცა ორიანი რეკონსტრუქტორებს, სრული რეალიზმისთვის ძველი კედელის დაემატებინათ, და ბარათაშვილის გამზირი გამოვიდოდა, თორე ასე, კარიბჭე შუაგულ ქალაქში გაუგებარია…
რეკონსტრუირებულ კარიბჭესთან ვლადიმერ მონომახის ძეგლია. მეტი აქ არც არაფერია სანახავი და გზას გავუდექით. გზაზე კი ასეთი ხე ვნახეთ. ეს ჩოულებრივი ხეა, ასეთები ნებისმიერ ქალაქში ათასობით იზრდება, მერე ხმება, ჭრიან და მის ნაცვლად ახალს რგავენ… აქ კი არ მოჭრეს გამხმარი ხე, არამედ სკულპტურა გამოთალეს…
ვიარეთ ვიარეთ და ცნობილი საბჭოთა მულტფილმის პერსონაჟის ძეგლსაც წავაწყდით. ესეც Ёжик в тумане 🙂 კიდე რაღაც რესტორანი იყო ასეთი კოლორიტით, ჩვენ კი სოფიოს მოედანზე გამოვედით.
ისევ მიქაელის და სოფიას შორის ავღმოვჩნდით 🙂 ღამე საკმაოდ კარგად იყო განათებული ყველაფერი და ფოტოსესიაზე უარს როგორ ვიტყოდით.
და ამის შემდეგ ისევ ანდრეას დაღმართზე გამოვედით.
პიანისტმა ქუჩაში გამაოცა.. იჯდა ასე და შესანიშნავად უკრავდა…. ეს კიევია 🙂
ანდრეა პირველწოდებულის ეკლესიის განათებისთვის კიდე კლიჩკოს ორიანი. აქედან კი არა უშავს მაგრამ უკნიდან საერთოდ არაა განათებული. პოდოლზე დავემშვიდობე მანიაკების ოჯახს, და ვახშმის საძებნელად მაიდანზე გავედი. ყირიმულ რესტორანში შევედი სადაც ჩაი და ჩებურეკები მივირთვი. ასე დამთავრდა ეს დღეც.
