ლვოვის კაფეები და რესტორნები

ლვოვის კაფეები უნიკალურია და განუმეორებელი, ასე რომ ცალკე თემას იმსახურებენ. ყველა კაფე რესტორანი არ მინახავს რა თქმა უნდა, თუმცა რაც ვნახე ნამდვილად იმსაურებს დეტალურ აღწერას.

ყველაზე სკანდალურად ცნობილი რესტორანია კრიივკა. იგი ბაზრის მოედანზე მდებარეობს სარდაფში. რადგან 24 საათი მუშაობს, მე კი დილის 7 საათზე საუზმე მინდოდა, წავედი მის საძებნელად. მიუხედავად ცენტრალური ადგილმდებარეობისა, იგი უნდა ეძებო, რადგან არც აბრა აქვს არც რაიმე მაჩვენებელი.

სარდაფში გაკეთებული რესტორანი გაკეთებულია უპას (უკრაინის პარტიზანული არმია) სამალავის სტილში, მათ 30-40-ან წლებში დასავლეთ უკრაინის ტყეებში უხვად ჰქონდათ მოწყობილი მიწისქვეშა სამალავები.

როდესაც მიაგნებთ საჭირო სარდაფის ჩასასვლელს, იქ პაროლს გეკითხებიან, პაროლია Слава Украине, ამის თქმის შემდეგ ჩადიხართ სარდაფში, უკვეთავთ სასურველ კერძს და მიირთმევთ. მენიუც შესაბამისადაა გაფორმებული.

დილით ადრე ხალხი თითქმის არ იყო და თავისუფლად შევძელი ინტერიერის გადაღება. ინტერიერი უხვადაა გაფორმებული 40-ანი წლების სამხედრო ატრიბუტებით, შინელები, ტყვიამფრქვევები, ორდენები..

დასავლეთ უკრაინაში ძალიან უყვართ ყავა. თუმცა გასაგები მიზეზების გამო ყავა აქ არ იზრდება. თუმცა გამჭრიახი ლვოველები ადვილად აგვარებენ ამ პრობლემას, აქ ყავას პლანტაციებზე კი არ ზრდიან, მაღაროდან მოიპოვებენ. ბაზრის მოედნის კუთხეშია სწორედ მაღაზია-კაფე ყავის მაღარო, რომელიც ამ სასმელის ყველა მოყვარულმა უნდა ნახოს. მაღაზია პირველ სართულზეა, ხოლო სარდაფში მოწყობილია “მაღარო”, სადაც ჩაფხუტის გარეშე არ უშვებენ, აქვეა კაფე, სადაც ყავას ორიგინალური რეცეპტებით ამზადებენ.

ამ რესტორანში არ შევსულვარ, თუმცა როგორც გავიგე, აქაური სტილი შუა საუკუნეების ციხეა თავისი წამების საკნებით. თან რესტორანი ხორცის კერძებითაა განთქმული 🙂 სახელიც შესაფერისია “ხორცი და სამართალი” – ცოტა არ იყო შემეშინდა, ვაი და უსამართლოთა ხორცი იყოს რესტორნის მთავარი კერძი. შესასვლელში მდგომმა ჯალათებმა მადა არ მომგვარეს, ამიტომაც ეს კოლორიტული ადგილი გამოვტოვე. თან აქ რესტორანი არაა რამე “სპეციალიზაცია” რომ არ ჰქონდეს. სადღაც აქვეა ებრაული რესტორანიც, სადაც მენიუში არაა ფასები, და ბოლოს ოფიციანტს უნდა ევაჭრო 🙂 მაზოხის რეტორანი, სადაც საჭმელთან ერთად შეიძლება ოფიციანტმა გაგლახოთ, მოკლედ გასართობს ყველა გემოვნების ადამიანი იპოვის. ჯობია შემდეგ, ნაკლებად შიშის მომგვრელ ადგილას გადავინაცვლოთ.

მიუხედავად იმისა, რომ ამ ცნობილი უკრაინული დელიკატესის მოყვარული არ ვარ, მირჩიეს შევსულიყავი რესტორანში ინტერიერის გაფორმების სანახავად. ეს ფიგურები და ქანდაკებები სალასგან არის გამოძერწილი. როგორ არ ვიცი. ყველა კერძი მენიუში სალასგან არის რა თქმა უნდა.

ჩემი საყვარელი ადგილი კი იდეების მუზეუმის ქვეშ იყო სატრაპეზო. უგემრიელესი სამზარეულო, მყუდრო ინტერიერი. პირველად რომ მოვედი, მას შემდეგ აქ ვსადილობდი.

3 დღე ძალიან ცოტა აღმოჩნდა ლვოვის რესტორნების შესასწავლად.