მესამე და უკანასკნელი სასახლე რაც ვნახეთ ზოლოჩივის ციხე იყო. პიდჰირცისგან განსხვავებით მას მეტად გაუმართლა და იუშჩენკოს პრეზიდენტობის დროს რესტავრაცია ჩაუტარდა. ციხესიმაგრე XVII საუკუნის პირველი ნახევრისაა, მან ბევრი მფლობელი შეიცვალა, აქ რაღაც პერიოდში ციხეც იყო და სასწავლო დაწესებულებაც. სასახლე ორი შენობისგან შედგება – დიდი საცხოვრებელი სასახლე და ჩინური სასახლე. ჩინური, ვარდისფერი მცირე სასახლე XVIII საუკუნისაა, და თავდაპირველად ეგზოტიკური ნივთების გამოსაფენად გამოიყენებოდა, ახლა აქ აღმოსავლური ხელოვნების მუზეუმია.
ციხეს გარშემო ნაყარი კედელი აქვს და კუთხეებში ზარბაზნები…
საცხოვრებელ სასახლეში შევედით. ოლესკოს შემდეგ არც ისე შთამბეჭდავი იყო…
თუმცა ხელოვნების დიდებული ნიმუშები აქაც ვნახეთ.
სატახტო დარბაზი თეთრი მარმარილოს ფეჩით მომეწონა.
რუქები…
დანარჩენი საცხოვრებელი ოთახები და ფეჩები…
გარედანაც ბევრი იყო სანახავი.
ჭიშკარი მომეწონა, და ეს ცუგა ასეთი კეთილი თვალებით რომ გვაცილებდა…
